
Η ζωή πράγματι δεν είναι ωραία γιατί δεν είναι κάτι στατικό. Η ωραιότητα της είναι ότι την ανιχνεύουμε την κάθε στιγμή.
Ψάχνουμε τις πτυχές της, τη συνθέτουμε, δεχόμαστε τις εκδηλώσεις, ρυθμούς και αντινομίες της, επαναληπτικότητα και εκπλήξεις της.
Ζωή είναι η επίγνωση! Η παρατήρηση, η αποδοχή, η θέση σου στις εκδηλώσεις, στα καλέσματά της!
Τα ΝΑΙ σου σε οτιδήποτε την προάγει, τα ΟΧΙ σου σε ο, τι την εξοβελίζει... Με λόγια, με χαμόγελο, με δράση!
Ζωή είναι το παιδί της Αφρικής που θα πεθάνει σε λίγες μέρες από έλλειψη τροφής, και το παιδί της Ευρώπης που τρώει με ασημένιο κουτάλι με σκαλισμένο το μονόγραμμά του που θα πεθάνει σε λίγα χρόνια από περίσσεια τροφή.
Είναι το λουλουδάκι που φυτρώνει μέσα απ' το τσιμέντο!
Είναι το κουράγιοτου πονεμένου, η ελπίδα του καταδικασμένου..
Είναι ο, τι σου κουβαλάνε οι πέντε αισθήσεις σου, χωρίς να σου δίνουν το χρόνο και τη
διαύγεια να αναλύεις...
Είναι τα μπερδεμένα συναισθήματα που σε κατακλύζουν χωρίς να σε ρωτήσουν και καλείσαι να τα διαχειριστείς...


Ζωή είναι να πετάς, να μη νιώθεις το έδαφος από την πολλή χαρά, να το χάνεις κι από μεγάλη λύπη!
Να σκας από δραστηριότητες, να σκας κι από πλήξη!
Και τα χρόνια που χρεώνω στον εαυτό μου, για χαμένα, κι αυτά ζωή είναι, πανάθεμά τα.
Ζωή είναι να σαι στριμωγμένος που επιθυμείς κι άλλα, απέραντος που δεν έχεις τίποτα!
Ζωή είναι να μην κουράζεσαι να αγαπάς!
Κι όταν κουράζεσαι, να αγαπάς!
Ζωή είναι τα γιατί που δεν έχουν διότι. Γιατί η ζωή είναι ΜΥΣΤΗΡΙΟ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια όλων είναι καλοδεχούμενα εφόσον δεν προσβάλλουν τον συγγραφέα και τον αναγνώστη,
Ευχαριστω