Μέχρι την επόμενη φορά...

 5 λέξεις..Μια ιστορία.. 

Άλλη μία μέρα.

Στεκόταν στο παράθυρο και τον καρτερούσε υπομονετικά.

Ήξερε μέχρι και την ώρα που γύριζε σπίτι αφού εδώ και καιρό παρακολουθούσε τις κινήσεις του. 

Δεν μπορούσε να αντισταθεί στην θέα του, 

την αρρενωπή ομορφιά και την φοβερή κορμοστασιά του.

Ο καινούριος της γείτονας. 

Τον είχε ερωτευτεί με την πρώτη ματιά και ας μην μίλησαν ποτέ.

Λίγο μετά είδε την πανάκριβη ασημί Mercedes του να μπαίνει στο γκαράζ.

Ένιωσε ένα κύμα ανατριχίλας να την καταλαμβάνει. 

Έκανε πως μιλούσε στο κινητό. 

Φοβόταν μην γύρναγε το κεφάλι και την έβλεπε σαν μάγισσα να τον καρφώνει με το βλέμμα της.

 Έπρεπε να έχει μια έτοιμη δικαιολογία.

Για μια ακόμη φορά ντράπηκε να τον χαιρετήσει.

Έκανε πίσω, τράβηξε την δαντελένια κουρτίνα του παραθύρου και προχώρησε προς το κρεβάτι. Άφησε τα κατσαρά μαύρα μαλλιά της ανέμελα και ξάπλωσε.

Πήρε αγκαλιά το πουπουλένιο της μαξιλάρι και έκλεισε τα μάτια.

Και εκεί άρχισε να ταξιδεύει, σε ένα δικό της κόσμο. 

Ξεκούμπωνε το πουκάμισο του σιγά - σιγά και παραδόθηκε στην στιγμή. 

Μια στιγμή μοναδική. Εκείνης και αυτού.

Τα κορμιά τους τόσο κοντά, λες και ήταν πάζλ που προσπαθούσε να ενωθεί. 

Τι ευλογία ένιωθε που μπορούσε να τον έχει μόνο δικό της στην σκέψη της. 

Εκεί που δεν μπορούσε να τον πάρει κανείς.

Ο χτύπος του κουδουνιού την αφύπνισε και την έφερε πίσω στην πραγματικότητα. 

Ρώτησε ποιος ήταν, μα δεν πήρε απάντηση.

Σηκώθηκε, φόρεσε το blue τζιν της και ένα πρόχειρο φανελάκι και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Άνοιξε, μα δεν ήταν κανείς εκεί.

Απόρησε, γύρισε την πλάτη και πήγε στο παράθυρο.

Και τότε τον είδε. Να κατευθύνεται προς το αυτοκίνητο του.

Άραγε ήταν αυτός; σκέφτηκε, και να ‘ταν, τι ζητούσε;

Μα της φαινόταν αδύνατο. 

Χαμογέλασε και έκλεισε την κουρτίνα.. Μέχρι την επόμενη φορά.

Αυτό είναι το κείμενο με το οποίο συμμετείχα στον 8ο (2ου κύκλου) διαγωνισμό 

"ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ" που διοργανώνει η FLORA GIA 

στο  blog της TEXNIS ISTORIES .

Το κείμενο αυτό προέκυψε από δύο διαφορετικές ιστορίες που είχα γράψει κατα καιρούς και αποφάσισα να τις ενώσω σε μία αφου είχα βρει αρκετά κοινά στοιχεία μεταξύ τους. 

Οι 5 λέξεις που μας είχε δώσει η Φλώρα ταίριαξαν απόλυτα.

Ευχαριστώ πολύ την κυρία Φλώρα για την ευκαιρία και την φιλοξενία σε αυτον τον υπέροχο διαγωνισμό που λαμβάνουν κάθε φορά μέρος αξιόλογες συμμετοχές, 

καθώς και όσους διάβασαν την συμμετοχή μου, και το ένα άτομο το οποίο την ψήφισε.. 

Συγχαρητήρια στις νικήτριες καθώς και σε όλους όσους έλαβαν μέρος.