13.2.14

Που πάς ψυχή;




Που πας ψυχή;
Όταν ελεύθερη τα βράδια φεύγεις;
Που πας ψυχή;
Σε ποιους και πόσους γαλαξίες ταξιδεύεις;
Που πάς ψυχή;
Σε ποιών τα όνειρα, μπαίνεις και τα κουρσεύεις;
Που πας ψυχή;
Με ποιες ψυχές, μαζί τους να βρεθείς γυρεύεις;


Δεν είσαι λεύτερη εδώ, μα λεύτερη θέλεις να ζήσεις
Και λαχταράς να κοιμηθώ, αλλού να πάς να ξενυχτήσεις
Δεν είσαι λεύτερη εδώ, πουλί κλεισμένο στο κλουβί σου
Το σώμα που σε κουβαλά, είναι ψυχή μου η φυλακή σου


Που πάς ψυχή;
Για να ξεχάσεις των ανθρώπων τις κακίες;
Που πάς ψυχή;
Και ισορροπείς απ της ζωής τις αδικίες
Που πάς ψυχή;
Με ποιους Θεούς μιλάς, με ποιες λατρείες;
Που πάς ψυχή;
Λόγο να δώσεις για δικές μου αμαρτίες; 


Και εγώ υπάρχω μα δεν ζω, άψυχο σώμα απομένω 
Όσο μακριά εσύ πετάς, τον γυρισμό σου περιμένω
Κάθε πρωί να σε ρωτώ, εσένα της ζωή μου το στολίδι
Πότε θα κάνουμε μαζί, το βραδινό σου το ταξίδι;


 John Fenix

6 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο...και δεν το γνώριζα!
    Φιλάκια Μαρία μου! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "...Και ισορροπείς απ της ζωής τις αδικίες.." Καταπληκτικό! Μου αρέσει τρελά η ποίηση και το βρήκα εξαιρετικό! ούτε εγώ το ήξερα! Να είσαι καλά και πάντα με ενδιαφέροντα θέματα Μαρία!
    Να έχεις ένα όμορφο βραδάκι! Φιλιά πολλά!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια όλων είναι καλοδεχούμενα εφόσον δεν προσβάλλουν τον συγγραφέα και τον αναγνώστη,
Ευχαριστω