Απρίλιος! Καλο Μήνα !

Και αφού κατάφερα να πείσω τον αδελφό μου 

να μου δανείσει τον δικο του φορτιστή 

να μαι εδώ για να ευχηθώ σε όλους εσας Καλό Μήνα!

Μπήκε λοιπόν και ο Απρίλιος που θα είναι γιορτινός γιορτινός 

μιας και το Πάσχα του ανήκει και περιμένουμε πως και πως 

να μας χαρίσει 

ομορφιές, ευωδιές και πολυ χρώμα!!

Εύχομαι να είναι υπέροχος μήνας για όλους μας.

Καλή πρωταπριλιά λοιπόν και προσοχή στα ψεματάκια.

~*~*~*~*~*~*~*~

Σημερα στην Κυπρο η πρωτη του Απριλη ειναι αργία.

1η Απριλίου 1955, πριν από 59 χρόνια, ο κυπριακός Ελληνισμός ξεκινά τον απελευθερωτικό αγώνα για την αποτίναξη του αγγλικού αποικιοκρατικού ζυγού και την υλοποίηση του εθνικού στόχου για «Ένωση» με τη μητέρα πατρίδα Ελλάδα. 

Είναι η ημέρα που ξεκίνησε στην Κύπρο ο παλλαϊκός ξεσηκωμός του κυπριακού Ελληνισμού και ο ένοπλος εθνικο-απελευθερωτικός αγώνας της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών εναντίον των Άγγλων αποικιοκρατών, μία εξέγερση πού δίκαια χαρακτηρίστηκε σαν ένα από τα πιο επιτυχημένα αντάρτικα όλων των εποχών.

Μετά το δημοψήφισμα του 1950, κατά το οποίο το 96% των Κυπρίων ψήφισαν ενυπόγραφα -μεσούσης της Αγγλοκρατίας- την Ένωση με την Ελλάδα, ο αγγλικός ζυγός, η καταπίεση και η τρομοκρατία είχαν ενταθεί σε αφάνταστο βαθμό, και το μαρτυρικό νησί, βαθύτατα ελληνικό από την αυγή της προϊστορίας, ζούσε στιγμές αγωνίας και τρόμου. Παρ’ όλες τις άσχημες συνθήκες που επικρατούσαν τότε στο νησί, ο κυπριακός Ελληνισμός ξεκίνησε τον αγώνα αποτίναξης του βρετανικού στέμματος από το νησί με επικεφαλής τον Αρχηγό Διγενή και τον Εθνάρχη Μακάριο.

Αυτοί, ως επικεφαλής του απελευθερωτικού αγώνα, μαζί με μία δράκα νέων αγωνιστών που αποτελούνταν από νέους, μαθητές, αμούστακα παιδιά και εφήβους αλλά και ψυχωμένους άντρες, σήκωσαν ανάστημα, με αποτέλεσμα η αγγλική αποικιοκρατική δύναμη να δεκτή δυνατά κτυπήματα και να ταπεινωθεί μπροστά στο μεγαλείο ψυχής και θάρρους των αγωνιστών μας οι οποίοι, πιστοί στις πανάρχαιες παραδόσεις μας, ξεκίνησαν τον τετραετή αγώνα (1955-1959), που χαρακτηρίστηκε από απαράμιλλες πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας, και εξανάγκασε τους Άγγλους αποικιοκράτες να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους στην Κύπρο.

Σε αυτόν τον ενθουσιώδη και μαζικό απελευθερωτικό αγώνα, ο κυπριακός ανθός έδωσε το «παρών» και έγραψε ένδοξες σελίδες ιστορίας γεμάτες με αγωνιστικότητα και θυσία. Αυξεντίου, Μάτσης, Καραολής, Δημητρίου, Παλληκαρίδης, Δράκος, Πατάτσος, Γεωργάλλας και δεκάδες ακόμα Έλληνες της Κύπρου συγκλόνισαν τον Ελληνισμό και τον έκαναν να κλάψει από λύπη, αλλά και εθνική υπερηφάνεια. Η αγγλική αποικιοκρατία, με απαγχονισμούς και φρικτά βασανιστήρια, δεν μπορούσε να λυγίσει τον πόθο των Ελλήνων της Κύπρου για λευτεριά.

Σήμερα οι αγώνες, θυσίες και το αίμα πού έχυσαν τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ το βροντοφωνάζουν. Ότι η Κύπρος είναι ένα ακόμη κομμάτι του Ελληνισμού, είναι το νησί που εδώ και 40 σχεδόν χρόνια βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή. Το ποίημα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη «Εγερτήριον Σάλπισμα - θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια που παν στην Λευτεριά. Θα αφήσω αδέλφια, συγγενείς, την Μάνα, τον Πατέρα, μες στα λαγκάδια πέρα και τις βουνοπλαγιές…» θα πρέπει να αποτελεί φάρο υπόκλισης προς τους αγωνιστές του έπους 55-59, αλλά παράλληλα οι στίχοι αυτοί να αγγίζουν τις καρδιές μας, έτσι ώστε να μπορούμε σήμερα να συνεχίσουμε τον αγώνα τους στις δύσκολες αυτές ημέρες που περνά ο τόπος μας. Αυτό θα πρέπει να είναι το δίδαγμα που θα πρέπει να αντλούμε ως Έλληνες της Κύπρου, μέσα από την επέτειο του θρυλικού απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959.

Ήταν 1η Απριλίου της ΕΟΚΑ η αρχή,

που ακούστηκε στην Κύπρο η φωνή του Διγενή.

Και στον ήχο της φωνής του έτρεξεν η λεβεντιά,

για να 'ρχισουνε τη δράση εις της Κύπρου τα βουνά. 

Μα απ' όλους τους τους λεβέντες πιο τρανός πιο δυνατός 

ήτανε ο Αυξεντίου της ΕΟΚΑ υπαρχηγός. 

Μούσκος Δράκος και Πατάτσος, Ζάκος και Καραολής 

δώσανε με τόσους άλλους την νεάνικη ζωή. 

Με το αίμα των ηρώων και με γράμματα χρυσά 

θε να γράφουμε σελίδες της γλυκειάς μας λευτεριάς. 

Δε μπορεί ποτέ 'νας τόπος να μην ελευθερωθεί 

όταν κάθε παλληκάρι τρέχει να θυσιαστεί. 

Ήταν 1η Απριλίου της ΕΟΚΑ η αρχή, 

που ακούστηκε στην Κύπρο η φωνή του Διγενή....